Week 4 - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Karin Lens - WaarBenJij.nu Week 4 - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Karin Lens - WaarBenJij.nu

Week 4

Door: Karin Lens

Blijf op de hoogte en volg Karin

28 November 2016 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Hoi allemaal,

Deze week heb ik weer van alles meegemaakt. Op maandag en woensdag tot en met vrijdag heb ik gewerkt op de playschool. We hadden deze week een feest op de playschool, omdat het bijna vakantie is. Samen met de leerkracht ging ik boodschappen doen. Ze vertelde mij dat ze de kinderen allemaal lekkere dingen gaf, maar zoveel zoetigheden heb ik nog nooit voor een feest in de klas gezien. De kinderen kregen een partypacket met meer dan 10 verschillende dingen er in. Tijdens de lunch kregen ze broodje hotdog met cake en chips. Het is dan ook niet zo bijzonder dat ze al die zoetigheden krijgen, omdat dat hier erg goedkoop is. Dit is ook te merken aan het eten wat sommige kinderen mee naar school krijgen voor de snacktime. Dit bestaat vaak uit chips of snoepjes. Hieraan is dan ook weer te merken dat de kinderen uit de townships komen. Verder was het een erg gezellige ochtend tijdens het feest.

Op dinsdag heb ik niet gewerkt bij House of ressurrection, omdat ik met een townshiptour mee ging die werd georganiseerd vanuit Ready 4 Life.
Samen met 3 andere vrijwilligers begonnen we de dag bij Vistarus. Dit is een huis voor daklozen. Hier worden zij opgevangen en kunnen ze wonen en werken. Het komt regelmatig voor dat zij kinderen hebben en die wonen dan ook daar. We kregen bij Vistarus een rondleiding en dit was erg bijzonder. Het huis is een soort klein dorp. Er kunnen 350 mensen terecht, er zit een schooltje t/m 6 jaar, keuken, supermarktje, naai atelier, werkplaats etc. De mensen die er wonen, mogen zolang als zij willen er wonen. Als iemand besluit om daar te gaan wonen, moeten ze verplicht werken op Vistarus zelf. De mensen die er wonen, krijgen echter geen geld voor het werk wat ze doen. Soms kunnen mensen werk vinden in de stad zelf en zo kunnen zij toch nog geld verdienen om vervolgens ergens een huisje te gaan huren of kopen.
We spraken een vrouw die er al 15 jaar. Zij woont er dan ook met een heel gezin waaronder met kleinkinderen. Die vrouw heeft daar dus een leven opgebouwd, ze werkt in het naai atelier en ze wilt er ook niet meer weg. Wat ik zeker ook begrijp als je op een zekere leeftijd bent.
Na Vistarus zijn we nog naar Missenvale geweest. Dit was ook een groot huis met een school en naai atelier. Ook was er een bijzonder lokaaltje waar een vrouw allemaal kerstcadeautjes aan het inpakken was voor meer dan 500 kinderen in de township. Alle cadeautjes worden gedoneerd door mensen vanuit heel Port Elizabeth, Ze begint met het verzamelen en inpakken van de cadeaus in januari en eindigt in december. Ik vind het mooi om te zien dat mensen die zelf uit de township komen, ook denken aan de kinderen in de township.
Na de rondleidingen bij de huizen zijn we bij mensen wezen eten die jn een Mandela huisje wonen. Dit wordt gebouwd voor mensen in een township die eigenlijk in een soort krotachtige woning leven. Wat mij als eerst opviel in het huisje was dat het erg schoon was. Het huisje was ook zo ingericht dat er genoeg ruimte was om er normaal te kunnen leven. Het huisje bestond uit een woonkamer, keuken, badkamer en 2 slaapkamers. Mensen hebben alleen de hoognodige spullen, maar ze hebben ook allemaal bijna een tv. Wat ik wel erg bijzonder vond was dat de vrouw van het huis een cursus heeft gevolgd om computerlessen te geven. Ze heeft veel geld gespaard om het huis te kunnen uitbouwen en ze krijgt computers gedoneerd om kinderen les te geven. Samen met 2 vrijwilligers van Ready 4 Life heeft ze dit opgezet. Er zijn maar weinig mensen in de township die zo een uitdaging zouden aan gaan is mij verteld, dus ik vind het erg mooi dat zij dit doet. In dit huis wonen de mensen met zijn drieën, maar het volgende huis dat we gingen bezoeken, leefden de mensen met 9 personen. Het huis oogde redelijk klein, maar echter van binnen was het erg ruim en hadden ze nog 5 slaapkamers. De kamers waren makkelijk ingericht met een bed en een klein tafeltje. Het was erg bijzonder om dit een keer van binnen te zien. Na al deze bezoekjes was de townshiptour afgelopen.

We hadden nog een heerlijk middagje vrij op dinsdag, dus dachten mijn huisgenootje en ik om gezellig even naar de winkels te gaan. Helaas liep dit anders dan gepland. We stonden namelijk bij een verkeerslicht te wachten en vervolgens komen 4 zwarte mensen verdacht dicht achter ons staan en voordat we het wisten was de telefoon van mijn huisgenoot gestolen. Ze sprak 3 mensen erop aan, maar helaas was de vierde er al vandoor met de telefoon. Compleet geshockt hebben we de restrest van de middag dingen geregeld en op het politiebureau gezeten. Ik ben in principe ook altijd erg oplettend op mijn spullen, maar nu is het nog een tikkeltje erger geworden. Het is namelijk nu ook het seizoen voor het stelen, omdat het vakantie is bijna en het toerisme.

Op vrijdagmiddag toen ik klaar was met project ben ik met een huisgenootje en nog een Zwitserse vrijwilliger naar Black Friday geweest. In Zuid-Afrika hebben ze shoppingmalls, dus zijn we naar zo een mall gegaan. We gingen naar een van de grootste. Ik heb nog nooit zoveel mensen in een shoppingmall hier gezien. Het was namelijk ook payday en als ze dus geld krijgen uitbetaald, gaan mensen het snel weer uitgeven. Het was wel leuk om de winkels een keer te zien.
’s Avonds ben ik gezellig met mijn huisgenoten en de Zwitserse vrijwilliger uiteten geweest. Uiteten is zoals ik al eerder heb verteld erg goedkoop. We gaan daarom ook gemiddeld 2x en soms 3x per week uiteten.

Op zaterdag zijn we naar een zwemgala geweest. Een huisgenootje doet het zwemproject en daar was het gala van. De gala bestond uit allemaal wedstrijdjes. Het doel van het gala is om kinderen van de straat te houden. Er kunnen maar weinig kinderen zwemmen. Het zwemproject heeft betrekking op het schoolzwemmen. Steeds vaker willen scholen hieraan meewerken en dat is een erg goed teken. Het verdrinkingspercentage in Zuid-Afrika is dan ook erg hoog. Ik vind het daarom erg goed dat er steeds meer aandacht wordt geschonken aan het zwemmen.
Voor de rest toen een rustig zaterdagmiddag gehouden. Dit was voor het eerst sinds ik hier ben, dus dat is ook wel es lekker. ’s Avonds ben ik gezellig met mijn huisgenootjes wezen bowlen.

Op zondag ben ik met mijn huisgenoten wezen kayakken en liloën in Tsitsikamma. Dit is een heel groot natuurpark dat op 2 uur rijden van Port Elizabeth ligt. Toen we daar aan kwamen, gingen we eerst naar een bekende brug daar: suspension brug. Vanaf daar hadden we heel mooi uitzicht. En daarna gingen we kayakken voor ruim 3 uur. We gingen eerst een stukje op open zee kayakken en vervolgens gingen we tussen de kloven door kayakken. In de kloof gingen we ook liloën. Dit was een erg mooi uitzicht en bijzonder gezicht om te zien. We hadden ook nog heel mooi weer, rond de 30 graden. Afgelopen week is de temperatuur erg gestegen en schijnt het zonnetje volop. Nu kan je echt merken dat de zomer gaat beginnen. Het was in ieder geval een erg gezellige dag en Tsitsikamma was zeker een bezoekje waard.

De tijd vliegt voorbij. Vandaag over 2 weken stap ik alweer op het vliegtuig naar Nederland. 7 weken in dit prachtige en bijzondere land vind ik wel genoeg. Het is allemaal erg bijzonder, maar ik begin de mensen thuis toch ook wel te missen.
Volgende week kunnen jullie weer mijn andere avonturen lezen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Karin

Actief sinds 04 Nov. 2016
Verslag gelezen: 224
Totaal aantal bezoekers 5821

Voorgaande reizen:

25 Oktober 2016 - 13 December 2016

Vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika

Landen bezocht: